قرص کمردرد و بهترین مسکن‌ها برای دردهای کمر

تقریباً همه افراد در طول زندگی خود حداقل یک‌بار کمر درد را تجربه کرده‌اند و برای برخی، این درد می‌تواند به مشکلی مزمن و طولانی‌مدت تبدیل شود. کمر درد ممکن است ناشی از دلایل متعددی مانند فعالیت‌های سنگین، وضعیت‌های نادرست در زمان نشستن و ایستادن، یا بیماری‌های مرتبط با ستون فقرات باشد. در چنین شرایطی، داروها به عنوان یکی از ابزارهای مهم در مدیریت درد به کار می‌روند.

اما بهترین قرص کمر درد چیست؟ چه تفاوتی بین مسکن‌ها، داروهای ضدالتهاب، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج تجویزی برای کمر درد وجود دارد؟ در این مقاله از آگاه طب، به تمامی این سوالات پاسخ خواهیم داد و شما را در انتخاب بهترین داروی کمر درد راهنمایی می‌کنیم.

انواع قرص کمر درد

مسکن‌ کمر درد

مسکن‌ها از رایج‌ترین داروهایی هستند که بسیاری از افراد برای تسکین کمر درد به آن‌ها متوسل می‌شوند. اما سؤال اینجاست که این داروها چقدر موثر هستند و آیا مصرف آن‌ها بدون عوارض جانبی است؟ مسکن‌ها به طور کلی به دو دسته تقسیم می‌شوند: مسکن‌های غیراپیوئیدی و مسکن‌های اپیوئیدی.

• مسکن‌های غیراپیوئیدی: داروی کمر درد از دسته مسکن‌های غیراپیوئیدی شامل داروهایی مانند استامینوفن و ناپروکسن می‌شود. مسکن‌های غیراپیوئیدی معمولاً برای درمان دردهای خفیف تا متوسط مناسب هستند. آن‌ها به طور خاص باعث مهار آنزیم‌های ایجادکننده درد عمل می‌شوند، اما تاثیری بر عصب‌های مربوط به درد ندارند. استامینوفن یکی از رایج‌ترین مسکن‌های غیراپیوئیدی است که می‌تواند به سرعت دردهای خفیف را تسکین دهد. این دارو به طور کلی ایمن است و می‌توان آن را بدون نسخه پزشک تهیه کرد، اما باید توجه داشت که مصرف بیش از حد آن می‌تواند به کبد آسیب بزند.
• مسکن‌های اپیوئیدی:مسکن‌های اپیوئیدی (مانند مورفین، اکسی‌کودون و کدئین) معمولاً برای دردهای شدید و مزمن تجویز می‌شوند. این داروها با تقلید از عمل اندورفین‌های طبیعی بدن، احساس درد را کاهش می‌دهند و می‌توانند تسکین قابل توجهی ایجاد کنند. با این حال، مسکن‌های اپیوئیدی پتانسیل بالایی برای ایجاد اعتیاد دارند و باید با دقت فراوان مصرف شوند.

اگر درد شما ملایم است، مسکن‌های غیراپیوئیدی مانند استامینوفن یا ناپروکسن می‌توانند به کاهش درد کمک کنند. اما اگر درد شما شدید است و دیگر داروها موثر نیستند، پزشک ممکن است مسکن‌های اپیوئیدی را تجویز کند. اما باید توجه داشته باشید که این داروها تنها باید در دوره‌های کوتاه مصرف شوند.

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) یکی از رایج‌ترین داروهایی هستند که برای تسکین درد کمر تجویز می‌شوند. این داروها با کاهش التهاب و درد، به بهبود عملکرد و افزایش تحرک کمک می‌کنند. اما استفاده از NSAIDs با احتیاط و تحت نظر پزشک بسیار مهم است، زیرا این داروها می‌توانند عوارض جانبی جدی نیز داشته باشند.

مزایای داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی برای کمر درد:

• کاهش التهاب و درد به طور همزمان
• مناسب برای دردهای ناشی از التهاب عضلات و مفاصل

معایب داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی برای کمر درد:

• مصرف طولانی‌مدت می‌تواند باعث ایجاد زخم معده شود.
• ممکن است به کلیه‌ها آسیب برساند.
• در برخی موارد، مصرف طولانی‌مدت می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش دهد.

قرص‌های ناپروکسن و ایبوپروفن از جمله معروف‌ترین ضد التهاب‌ها هستند.

داروی کورتیکواستروئیدی

داروهای کورتیکواستروئیدی معمولاً برای التهاب‌های شدیدتر و مشکلاتی مانند بیماری‌های خودایمنی استفاده می‌شوند. کورتیکواستروئیدها به سرعت التهاب را کاهش می‌دهند و می‌توانند برای کاهش درد کمر موثر باشند، اما مصرف طولانی‌مدت آن‌ها خطرات زیادی مانند پوکی استخوان، افزایش وزن و مشکلات قند خون را به همراه دارد.

سه مورد از رایج‌ترین کورتیکواستروئیدهای مورد استفاده برای درد کمر:

• پردنیزون (Prednisone): یکی از رایج‌ترین کورتیکواستروئیدهای خوراکی است که برای درمان انواع مختلف التهاب، از جمله التهاب مفاصل و بافت‌های نرم، استفاده می‌شود.
• متیل‌پردنیزولون (Methylprednisolone): این دارو به صورت خوراکی، تزریقی (عضلانی یا داخل وریدی) و موضعی در دسترس است و برای درمان التهاب‌های شدید، از جمله التهاب تاندون‌ها و بورس‌ها، استفاده می‌شود.
• تریامسینولون (Triamcinolone): این دارو به صورت تزریقی (داخل مفصلی یا بافت نرم) استفاده می‌شود و برای درمان التهاب مفاصل و بافت‌های نرم اطراف مفاصل موثر است.

اگر کمر درد شما ناشی از التهاب باشد، NSAID‌ها گزینه مناسبی هستند. اما در صورتی که درد و التهاب شما شدیدتر است، پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدها را تجویز کند.

قرص‌های شل کننده عضلات

هنگامی که داروهای غیر استروئیدی برای تسکین درد کمر موثر نباشند، پزشک قرص‌هایی با عنوان شل کننده عضلات را تجویز خواهد کرد. این قرص کمردرد مستقیما روی عضلات تاثیر نمی گذارد بلکه عملکرد آن از طریق تاثیر بر مغز و نخاع خواهد بود که در اینجا به برخی از این قرص ها اشاره می کنیم:

• کاریزوپرودول: Carisoprodol دارویی است که آن را به عنوان ضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی می‌شناسند و به عنوان قرص درد کمر در هنگام دردهای شدید استفاده می‌شود. این قرص از ارسال سیگنال های درد به مغز جلوگیری خواهد کرد.
• سیکلوبنزاپرین:  سیکلوبنزاپرین از داروهای شل کننده عضلات اسکلتی به شمار می رود که به صورت کوتاه مدت، به منظور ریلکس کردن عضلات و تسکین درد و ناراحتی حاصل از کشیدگی ورگ به رگ شدن در ناحیه کمر به کار می‌رود. این دارو با عمل در مغز و سیستم عصبی به رها سازی عضلات کمر کمک خواهد کرد.
• دیازپام: پزشکان هنگام بروز اسپاسم‌ها  به ویژه در ناحیه کمر دیازپام را تجویز خواهند کرد. قرص دیازپام به راحتی جذب بدن خواهد شد  و مقدار ان با توجه به سن و جنسیت و میزان درد تعیین می‌شود.

داروهای ضد افسردگی

شاید در نگاه اول، ارتباطی بین داروهای ضدافسردگی و درمان کمر درد دیده نشود. اما تحقیقات نشان داده‌اند که برخی از داروهای ضدافسردگی به ویژه انواع سه حلقه‌ای، در کاهش دردهای مزمن، از جمله کمر درد، بسیار موثر هستند. در حقیقت این داروها با تأثیر بر سیستم عصبی، می‌توانند سیگنال‌های درد را در مغز کاهش دهند. انواع داروهای ضد افسردگی مورد استفاده برای کمر درد عبارتند از:

• آمی‌تریپتیلین: یکی از رایج‌ترین داروهای ضد افسردگی که برای دردهای مزمن مانند فیبرومیالژیا و کمر درد تجویز می‌شود. این دارو با افزایش سطح سروتونین و نوراپی‌نفرین در مغز، می‌تواند سیگنال‌های درد را مهار کند.
• دولوکستین: این دارو علاوه بر تأثیر مثبت بر خلق و خو، برای درمان دردهای مزمن نیز موثر است. دولوکستین معمولاً برای دردهای ناشی از دیابت و مشکلات عصبی مرتبط با کمر درد استفاده می‌شود.

در نهایت، داروهای ضدافسردگی می‌توانند یک گزینه درمانی موثر برای کاهش درد کمر باشند، اما باید تحت نظر پزشک و با توجه به شرایط فردی هر بیمار تجویز شوند.

داروهای ضد تشنج

داروهای ضد تشنج عمدتاً برای کنترل تشنج و صرع تجویز می‌شوند، اما به دلیل تأثیرشان بر سیستم عصبی مرکزی، در درمان برخی انواع دردهای عصبی، از جمله دردهای عصبی کمر نیز کاربرد دارند. این داروها با کاهش فعالیت بیش از حد سلول‌های عصبی و تعدیل انتقال‌دهنده‌های عصبی، به تسکین درد کمک می‌کنند. انواع داروی کمر درد از دسته ضد تشنج

• گاباپنتین (Gabapentin): یکی از رایج‌ترین داروهای ضد تشنج است که برای درمان انواع مختلف دردهای عصبی، از جمله دردهای عصبی کمر، استفاده می‌شود.
• پرگابالین (Pregabalin): دارویی مشابه گاباپنتین است که برای درمان دردهای نوروپاتیک و اضطراب استفاده می‌شود.
• کاربامازپین (Carbamazepine): این دارو علاوه بر درمان صرع، برای درمان دردهای عصبی ناشی از بیماری‌هایی مانند مولتیپل اسکلروزیس نیز استفاده می‌شود.

اگر به داروهای تجویز شده برای کمر درد پاسخ نمی‌دهید، باید با پزشک خود مشورت کنید. پزشک ممکن است نوع دارو را تغییر دهد، دوز را تنظیم کند یا درمان‌های مکمل مانند فیزیوتراپی، تزریقات داخل مفصلی یا درمان‌های جراحی را توصیه کند. مصرف دارو به تنهایی همیشه بهترین راه حل نیست و در بسیاری از موارد، ترکیب دارو با روش‌های دیگر موثرتر است.

بهترین قرص برای کمر درد غیر استروئیدی

خیلی‌ها ایبوبروفن را به عنوان قرص اثرگذار هنگام کمردرد می‌شناسند. قرص کمردرد ایبوبروفن برای رفع التهاب و کاهش درد استفاده خواهد شد. اما قرص‌های دیگری نیز به عنوان ضد التهاب‌ها هنگام کمردرد تجویز می‌شوند که به برخی از آن‌ها اشاره می کنیم:

•  قرص کمردرد دیکلوفناک سدیم: این داروی ضد التهاب غیر استروئیدی برای کاستن از دردهای مربوط به ضرب دیدیگی، نقرس و آرتروز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
•  قرص سلوکسیب: اگر دچار کمردرد شده‌اید سلوکسیب گزینه مناسبی برای کاهش درد و التهاب خواهد بود. این قرص دردهای شدید تا متوسط را از بین می‌برند. فقط بایستی با دقت و به اندازه مصرف شود.
• ملوکسیکام: کارکرد اصلی ملوکسیکام کاستن از درد و التهاب در موارد دردهای ناحیه کمر است. این قرص عمل آنزیم‌های ایجاد کننده درد را کاهش می‌دهد و با مسدود شدن این آنزیم‌ها درد از بین می‌رود و التهاب کم می‌شود.
• پیروکسیکام: این قرص مهار کننده  آنزیم سیکلواکسیژناز است. وقتی پیروکسیکام مصرف می‌کنید تولید این آنزیم متوقف خواهد شد و درد و التهاب فروکش می‌کند. البته گاهی مصرف این قرص برای برخی افراد با عوارضی همراه است.
• ناپروکسن: به دلیل تاثیر مثبت این دارو امروزه قرص کمردرد ناپروکسن طرفداران بسیاری دارد و بیش از پیش مورد استفاده قرار می گیرد. این قرص هم برای مهار دردهای خفیف تا متوسط کاربرد دارد.