سائیدگی زانو که اغلب در نتیجه بیماری آرتروز زانو (استئوآرتریت) ایجاد می‌شود با از دست دادن غضروف همراه است. روند از دست دادن غضروف قابل برگشت نیست اما می توان با مصرف قرص سائیدگی زانو که اغلب به آنها قرص غضروف ساز گفته می‌شود روند بیماری را تا حد زیادی کنترل کرد. همچنین قرص سائیدگی زانو می‌تواند شامل انواع قرص‌های تسکین دهنده درد مثل NSAIDها باشد. در ادامه به معرفی بهترین قرص سائیدگی زانو خواهیم پرداخت پس با آگاه طب همراه باشید.

سائیدگی مفصل زانو؛ علت سائیدگی زانو چیست؟

سائیدگی زانو یکی از انواع شایع بیماری‌های زانو است و برخلاف تصور عام سائیدگی زانو همان آرتروز زانو نیست، بلکه سائیدگی زانو می تواند درنتیجه آرتروز زانو ایجاد شود. سائیدگی زانو علاوه بر آرتروز زانو می‌تواند ناشی از عفونت و یا آسیب دیدگی‌های شدید باشد.

درنتیجه سائیدگی زانو غضروف اطراف زانو شکسته شده و به قطعات کوچکتری خرد می شود. غضروف‌های خرد شده در اطراف زانو به صورت شناور حرکت می‌کند. با از بین رفتن غضروف حرکت زانو با درد و خشکی همراه خواهد شد.

انواع قرص سائیدگی زانو کدامند؟

درست است که آرتروز زانو به طور کامل قابل درمان نیست اما می توان تا حد زیادی از پیشرفت آن جلوگیری کرد. مصرف قرص های غضروف ساز برای کاهش روند از دست دادن غضروف زانو می‌تواند یک راهکار عالی باشد اما برای کاهش درد نیز می‌توانید از داروها و قرص هایی که حتی می‌توان بدون نسخه پزشک از آنها استفاده کنید. در ادامه به معرفی بهترین قرص سائیدگی زانو خواهیم پرداخت.

داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب (NSAIDها) برای کاهش درد سائیدگی زانو

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی درد ناشی از سائیدگی زانو را کاهش می‌دهند. مصرف این دسته از داروها همچنین از بروز التهاب در مفصل و صدمه بیششتر به مفصل جلوگیری می‌کند. قرص سائیدگی زانو که در این گروه از داروها قرار می‌گیرد می‌تواند به صورت موضعی نیز موجود باشد.

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی به احتمال زیاد اولین پیشنهاد پزشک خواهند بود. اگر نتیجه دلخواه از مصرف قرص ضدالتهاب غیراستروئیدی که نیاز به نسخه پزشک ندارند حاصل نشد پزشک انواع قویتری از این دسته را توصیه خواهد کرد.

درنظر داشته باشید که مصرف داروهای بدون نسخه در طولانی مدت می‌تواند عوارضی در پی داشته باشد. عوارض NSAIDها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• مشکلات گوارشی، زخم معده که ممکن است منجر به خونرریزی معده و مرگ شود
• مشکلات کلیوی

قرص سائیدگی زانو در گروه NSAIDها باید در کوتاه مدت مصرف شود و از مصرف خودسرانه و طولانی مدت آن اجتناب کنید، چراکه برخلاف تصور افراد این دسته از قرصها می‌تواند عوارض شدیدی به همراه داشته باشد. در ادامه به تعدادی از داروهای رایج در این دسته خواهیم پرداخت.

آسپرین: آسپرین از انواع قرص‌های ضد درد و التهاب است. مصرف ان سبب کاهش علائم سائیدگی زانو می‌شود.

ایبوپروفن: ایبوپروفن (ادویل،موترین، IBU) دسته ای از NSAIDها هستند که هم به صورت بدون نسخه و هم در دوزهای قوی تر با نسخه در دسترس هستند. مصرف این قرص‌ها بیش از ۱۰ روز توصیه نمی‌شود.

ناپروکسن: این دارو اغلب برای کاهش درد و التهاب و تنها با تجویز پزشک در دسترس است. مصرف بی رویه آن می‌تواند عوارضی از جمله:

• سوزش سردل
• دل درد
• حالت تهوع
• اسهال
• سردرد
• سرگیجه
• خواب آلودگی

دیکلوفناک: دیکلوفناک هم به صورت خوراکی و هم موضعی در دسترس است. انواع خوراکی آن باید با تجویز پزشک مصرف شوند درحالیکه انواع موضعی بدون نسخه پزشک نیز قابل استفاده هستند. از عوارض دیکنوفلاک می‌توان به دردهای و ناراحتی های شکمی اشاره کرد.

بیشتر بدانید: خرید زانوبند زاپیامکس از نمایندگی 

داروهای مسکن درد سائیدگی زانو

داروهای مسکن فقط با عامل درد در بدن مقابله می‌کنند و برخلاف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی تورم را کاهش نمی‌دهد. داروهای مسکن سیگنالهای درد را مسدود کرده و از این رو فرد مصرف کننده موقتا کاهش درد را تجربه می‌کند. از رایج‌ترین انواع مسکن که به عنوان قرص سائیدگی زانو نیز شناخته می‌شود می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• استامینوفن: این دارو هم به شکل ژل، هم قرص و هم ضربت در دسترس است. ماکزیمم دوز مصرفی ان در طول روز ۴۰۰۰ میلی گرم است.
• دولوکستین: این دارو خود یک داروی ضدافسردگی محسوب می‌شود و در برخی شرایط به عنوان داروی ضد درد نیز تجویز می‌شود.
• مسکن‌های موضعی: پماد، کرم، ژل و چسب های حاوی داروهای مسکن از انواع موضعی داروهای مسکن هستند. از مهم ترین انواع آن می توان به کپسایسین، ژل دیکنوفلاک، لیدوکائین، منتول و آسپرکرم اشاره کرد.

کورتیکواستروئیدها؛ موثرترین داروهای ضد درد و ضدالتهاب سائیدگی زانو

کورتیکواستروئیدها همان استروئیدها هستند که برای کاهش درد در آرتروز تجویز می‌شوند. با این حال اگر طولانی مدت استفاده شود خطرات زیادی به همراه دارد. استروئیدها هم مثل داروهای ضدالتهاب سبب کاهش التهاب می‌شوند. این دسته از داروها خطر مشکلات کلیوی را ندارند و بهترین انتخاب برای بیماران کلیوی هستند. کورتیکواستروئیدهای تزریقی به طور مستقیم به درون مفصل تزریق می‌شوند. معروف‌ترین این داروها شامل بتامتازون، کورتیزون، دگزامتازون، هیدروکورتیزون، متیل پردنیزولون، پردنیزولون و تریامسینولون استونید هستند.

عوارض کورتیکواستروئیدها شامل:

• سطح قند خون بالا
• زخم معده
• فشار خون بالا
• تحریک پذیری و افسردگی
• آب مروارید یا کدر شدن عدسی چشم
• پوکی استخوان

داروهای اپیوئیدی؛ موثر اما پرمخاطره

مصرف مسکن‌های اپیوئیدی باعث می‌شود نحوه احساس درد در بیمار متفاوت شود، اما با مصرف آنها التهاب کاهش نخواهد یافت. مصرف این دسته از داروها به شدت وابستگی ایجاد می‌کند.

قرص غضروف ساز سائیدگی زانو

قرص غضروف ساز را شاید بتوان از بهترین قرص سائیدگی زانو دانست. مصرف این قبیل داروها سبب کاهش روند تحلیل غضروف‌ها می‌شود. به این ترتیب بیمار درد کمتری به دلیل تحلیل غضروف تجربه خواهد کرد. اغلب پزشکان بعد از تشخیص سائیدگی زانو داروهای غضروف ساز را تجویز می‌کنند. از بهترین قرص‌های غضروف ساز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• فست ران: این قرص غضروف ساز به منظور بهبود تحرک و انعطاف پذیری، کاهش درد و التهاب می‌شود.این دارو در بیماران مبتلا به آرتروز و رماتیسم مفصلی موثر است.
• پیاسیدین: این قرص سائیدگی زانو سبب کاهش درد و التهاب ناشی از آرتروز می‌شود. با مصرف این دارو انعطاف پذیری و خشکی مفاصل به شدت کاهش یافته و کیفیت زندگی بیمار افزایش می یابد.
• گلوکزامینسولفات: این دارو علاوه بر کاهش درد ناشی از سائیدگی مفاصل می‌شود بلکه از تجزیه و تخریب مفصل بشدت می‌کاهد.
• آوودین: آوودین منجر به کاهش درد آتروز زانو می‌شود. آوودین همچنین بدن را به ساخت کلاژن و پروتئوگلیکان که در بازسازی غضروف نقش دارند می‌شود.

اکیدا توصیه می‌شود قرص سائیدگی زانو چه انواعی که برای کاهش درد تجویز می‌شوند و چه انواعی که منجر به غضروف سازی می‌شوند را حتما تحت نظر پزشک مصرف کنید.

قرص ویتامین برای سائیدگی زانو کدامند؟

تاثیر ویتامین‌ها بر کاهش درد با سازوکاری متفاوت سبب تسکین درد در بیمار می‌شود. می‌توان گفت قرص ویتامین در طولانی مدت می‌تواند از بروز درد و التهاب در بیماران مبتلا به سائیدگی زانو جلوگیری کند. مهم ترین ویتامین‌هایی که بدین منظور تجویز می‌شوند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ویتامین D: این ویتامین جذب کلسیم در بدن را افزایش می دهد و در افزایش استحکام استخوان و مفاصل نقش دارد.
• ویتامین B12: این ویتامین محلول در آب در محافظت از عصب‌ها، کاهش دردهای عضلانی و تقویت و بازاسزی استخوانها نقش دارد
• ویتامین C: این ویتامین دارای خواص ضدالتهابی است
• کلسیم: منجر به استحکام استخوانها می‌شود

مصرف قرص‌های ویتامین و مکمل به صورت یک درمان مکمل در کنار مصرف داروهای مسکن و غضروف ساز برای بیماران مبتلا به سائیدگی زانو تجویز می‌شود.

نتیجه گیری

در این مطلب به بررسی بهترین قرص سائیدگی زانو پرداختیم؛ قرص های سائیدگی زانو را می توان در ۵ دسته قرص‌های ضدالتهاب غیراستروئیدی، قرص‌‍های ضددرد، قرص استروئیدی، قرص غصروف ساز و قرص‌های مکمل طبقه بندی کرد. برخی از انواع قرص‌های نام برده شده را می‌توانید بدون تجویز پزشک مصرف کنید، اما با این حال خطر ابتلا به بیماری‌های گوارشی و کلیوی در مصارف افراطی این دسته از داروها مشاهده می‌شود.

سوالات متداول قرص سائیدگی زانو

۱-بهترین قرص سائیدگی زانو چیست؟

داروهای NSAIDها-داروهای مسکن-داروهای استروئیدی-داروهای اپیوئیدی-قرص غضروف ساز-ویتامین‌ها و مکمل‌ها

۲-بهترین قرص غضروف ساز زانو چیست؟

فست ران- پیاسیدین- گلوکزآمین سولفات- قرص آوودین

۳-آیا مصرف ویتامین تاثیری در پیشگیری و درمان سائیدگی زانو دارد؟

مصرف مکمل و ویتامین منجر به کاهش سریع درد نمی‌شود اما می‌تواند در طولانی مدت با افزایش استحکام استخوانها و کاهش غضروف همراه است.